Trut

De Nederlandse Jeanne d'Arc staat op tegen het langzaam wegglijden van urgentie, de roes van collectief escapisme en de kracht van de natuur die zich niet langer laat negeren. 

Terwijl het volk feest viert, voelt zij de aarde verschuiven. In haar hoofd botsen drie impulsen: Trudy wil zich verliezen in dansen, Truus wil niets liever dan zich veilig terugtrekken en Trut wil spreken, zelfs als niemand luistert. 

Langzaam wordt duidelijk dat haar strijd niet alleen draait om dijken en overstromingen, maar ook om het vrouwelijke lichaam als grensgebied tussen macht en misbruik, tussen verlangen en stilte. Wanneer ze zich uitspreekt, wordt ze weggezet als hysterisch. 

Trut is niets minder dan een ode aan wie door de ruis heen blijft spreken. Geen fake orgasmes meer en kreunen als een klein meisje; Trut komt klaar vanuit de krochten van haar ziel.