Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst
© Alice Brazzit

Holland Festival: The Very Last Northern White Rhino

Gaston Core (AR)
vr 21 jun ’24 - zo 23 jun ’24
Solo dans, geïnspireerd op de allerlaatste over­levende witte neushoorns.
vr 21 jun ’24
-
zo 23 jun ’24

In de hele wereld zijn er nog maar twee witte neushoorns over en The New York Times schreef over hen. Choreograaf Gaston Core vertaalt dit verhaal van de allerlaatste witte neushoorns naar een hypnotiserende dans voor één man.

Core ontwikkelde samen met danser Oulouy een eigen danstaal, geïnspireerd op het artikel in The New York Times, die een mix is van urban dance met sterke Afrikaanse invloeden. We zien een man die danst omdat hij ontdekt heeft dat we, zoals de Franse dichter Paul Valéry schreef, "te veel energie hebben voor onze eigen behoeften". Dansen tot het einde omdat er misschien niets meer aan te doen is. Maar ook dansen van de duisternis naar het licht.

In de voorstelling gaat alle aandacht gaat uit naar danser Oulouy, als individu zowel als symbool van het bijna uitgestorven dier. Zijn aanwezigheid daagt ons uit, niet in de laatste plaats doordat hij verbonden is met het concept van het vergankelijke wezen uit de titel van de voorstelling. Lijken we zelf niet een beetje op deze overgebleven moeder en dochter neushoorn, lusteloos wachtend op het einde? 
data.

  • Duur: 52 min.
  • Podiumpas niet geldig bij voorstellingen van Holland Festival
Onderdeel van

Credits

concept Gaston Core regie Gaston Core choreografie Gaston Core, Oulouy performer Oulouy samenwerking Aina Alegre design film productie Alice Brazzit fotografie Alice Brazzit muziek Jorge da Rocha lichtkunst Ivan Cascon styling Eva Bernal technische coördinatie Manu Ordenavia productie Mayte Luque co-productie Sala Hiroshima, Festival GREC of Barcelona met ondersteuning van Centre Cívic Barceloneta
 

Over de maker

Gaston Core (Buenos Aires, 1979) volgde een opleiding tot performer en studeerde audiovisuele communicatie aan de Universiteit van Buenos Aires. In 2001 vestigde hij zich in Europa en voltooide de opleiding Dramaturgie en Regie in Barcelona. Vanaf 2008 werkte hij als cultureel manager bij verschillende gezelschappen. Tussen 2012 en 2021 koos hij ervoor om zich exclusief te wijden de Sala Hiroshima, een cultureel project, waarin hij zich richtte op het ondersteunen, produceren en tentoonstellen van de meest innovatieve trends van de internationale hedendaagse scene.

In 2018 volgde hij een masterprogramma Hedendaagse Filosofie aan de Universiteit van Barcelona. Daarna keerde hij terug als regisseur, dramaturg en choreograaf van de Diptych of the Desert, dat bestaat uit een solowerk (The Very Last Northern White Rhino) en een groepswerk (Chorus).

 

© Alice Brazzit
© Alice Brazzit
© Alice Brazzit
© Alice Brazzit

Holland Festival 2024