Black Box: First Movement - Boris de Klerk & Finn Borath
Black Box: First Movement is een interdisciplinaire performance waarin de theatertechniek zelf de hoofdrol speelt. In deze dans van door-draaiende volgspots, openslaande gordijnen en omvallende standaarden wordt er gecomponeerd met alles wat al in de zaal ligt, maar normaal aan de aandacht wordt onttrokken. Het zoemen van de lampen die aangaan, de brommende motortjes die het grid laten zakken, de airco, de piepende stoelen en de feedback van oversturende microfoons. Een eerste stap in het onderzoek van Finn Borath en Boris de Klerk naar hoe de black box, die ontworpen is om ruimte aan de toneelspelers en het decor te geven, zelf als de hoofdrolspeler te zien.
WATER ME - Corina Mitrovici
Ik hou van snaaien, vooral wanneer ik me volprop met artistieke bevliegingen en utopische artistieke fantasieën. Het liedje “You Can Have It All” van George McCrae is hier een goed groovy voorbeeld van. Dit is hoe ik altijd ben geweest in mijn relatie met jullie en met mijn werk. En net zoals liedjes er altijd voor mij zijn geweest in de zware tijden, zo ook jullie, mijn liefste publiek- mijn vleesetende planten die mij gedreven hebben om met nieuwe ideeën te komen voor een volmaakt lui werk. Hier is er eentje waar we ons kunnen laten vermaken, zittend op onze stoel, staand op onze voeten, of in mijn geval, liggend op de grond.
Als kind droomde ik ervan om drummer te worden. Grappig dat ik van mijn opleiding choreografie afstudeerde met een cabaretvoorstelling en een nepconcert. Bedankt dat jullie er zijn, altijd.
Kom binnen en geef me water, ik snak ernaar om jullie gezichten weer te zien.
Over de makers
Boris de Klerk en Finn Borath maken sinds 2019 samen performances, waaronder Entrissen Sind Wir dem Tageslicht en Wo bist du, Licht?, die allebei op de Toneelacademie Maastricht gemaakt werden en Black Box: First Movement die in 2023 in residentie bij Zaal 3 / Het Nationale Theater werd gemaakt.
In hun samenwerking staan de zintuigen van het publiek en het theater als construct dat die zintuigen bespeelt centraal. Vanuit verschillende invalshoeken (licht, geluid, muziek, video) proberen ze het theater te bespelen en zijn ze altijd op zoek naar surrealistische manieren om de zintuigen opnieuw te rangschikken. Door het theater en de theatertechniek daarbinnen niet als iets voor ‘achter de schermen’ maar als onderwerp en als materiaal te benaderen komen ze tot vernieuwende manieren van nadenken over theater. Kan een lamp niet de soundtrack van een voorstelling worden en hoe zou het zijn als alle lampen op het tikken van de regen aan en uit gaan?
Corina Mitrovici creëert ruimtes waarin haar werk nieuwsgierigheid en opwinding kan opwekken. Haar werk bevindt zich op de grens tussen performance, sociale ruimte en performatieve interventies, vaak met dromerige sferen en meditatieve soundscapes.
Als comedian houdt ze ervan om de artistieke praktijk uit te dagen en de schijn van succes in de podiumkunsten in twijfel te trekken. Als choreografe probeert Corina haar vak te verbeteren en een perfect luie manier van maken te ontwerpen, terwijl ze het publiek ontmoet met vreugde, focus en comfort.
In 2017 ontving Corina de danceWEB beurs en trad ze op op festivals als ImPulsTanz, Viena (met het werk van Valentina de Piante – M.E.L.T.) in 2016 en Aerowaves 2018 (met Counterbody – Simona Deaconescu).
