Marijn Graven

Marijn Graven (1984) maakt intieme, aansprekende voorstellingen vol verhalen die tegelijk persoonlijk en universeel zijn. Samen met haar acteurs en het publiek gaat zij op zoek naar antwoorden op grote en kleinere levensvragen, bijgestaan door een breed scala aan historische figuren en fictieve personages. In het theater, waar verbeelding en realiteit elkaar aanraken, maakt zij de grote verhalen uit het wereldrepertoire tot een hedendaagse spiegel voor herkenbare zorgen en verlangens.

Zo vroeg zij voor de Elyzeesche velden, een gelukzalig oord de actrices, zussen én bekende Vlamingen Evelien en Marlies Bosmans in de huid te kruipen van de beroemde zussen Blanche en Stella uit A Streetcar Named Desire, in een bewerking gebaseerd op gesprekken over hun onderlinge relatie. Met de Louteringsberg nodigde Graven het publiek uit voor een sprong in het onbekende. In deze rituele voorstelling verkenden makers en toeschouwers samen het proces van sterven en afscheid nemen, bijgestaan door illustere gidsen als Dante en Vergilius. En in de Frascati productie Nachtwerk gingen de makers in gesprek met uiteenlopende figuren als Markies de Sade, Frank Wedekind en Iggy Pop, over het verlangen om als mens daadwerkelijk de regie over je eigen leven in handen te nemen, ook – juist – als die eigen regie aanstuurt op zelfdestructie. Een duister, expliciet seksueel stuk over grenzen, vrijheid en de grondvesten van het bestaan.

Voor Prospero e Miranda (Frascati Producties, najaar 2018), vroeg Marijn de Italiaanse schrijver en acteur Nunzio Caponio een persoonlijke bewerking te schrijven van Shakespeares The Tempest. Caponio was zelf tot voor kort woonachtig op Sardinië, een magisch eiland in de Middellandse zee. Prospero e Miranda is een intiem relaas gebaseerd op de stormachtige band van de schrijver met zijn eigen dochter. Een bitterzoet verhaal vol spraakverwarring, transformaties en onverwachte wendingen, met als drijvende kracht de eeuwige hunkering naar intimiteit, begrip en liefdevolle erkenning van je familie.

Begin 2019 maakte Marijn Graven bij Het Zuidelijk Toneel LO LIE TAA (Het Zuidelijk Toneel / Festival Cement), een bewerking van de klassieker Lolita van Vladimir Nabokov (1955). Het boek, dat de obsessie van een man voor een twaalfjarig meisje beschrijft, was destijds zeer controversieel. De roman is volledig geschreven vanuit het perspectief van de volwassene. LO LIE TAA draait dit perspectief om. We kijken vanuit het kind, dat zich mateloos aangetrokken voelt tot de verboden wereld van volwassenen.

De makers van LO LIE TAA lieten zich inspireren door hun jeugd. Herinneringen aan de liefde als een kudde vlinders, aan een verlangen dat vrij is als de wind, aan de wanhoop van sleutelgat-affaires en van opgesloten zitten in een kinderkostuum. Kunnen volwassenen onbevangen kijken naar de begeerte van een kind?

In mei 2019 maakte Marijn een proeve voor Frascati Issues #To Heal: een fantasievolle, geleide ecstatic dance-reis die de verbeelding viert en lijf en geest prikkelt. In oktober 2019 regisseert zij Naar Ikea: een bewerking die Sytske Frederika van Koeveringe schrijft op basis van Naar Damascus van August Strindberg, met Martijn Nieuwerf en Damaris de Jong in de hoofdrol.

Marijn Graven (1984) studeerde in 2017 af aan de Regie Opleiding van de Academie voor Theater en Dans. Er gingen een studie Theaterwetenschap, wat marketingbanen in het theaterveld en twee jaar aan deeltijd acteursopleiding aan vooraf voordat ze besefte dat ze een regisseurshart heeft. Met schrijver en acteur Jordy Vogelzang, vormgever Maartje Prins en geluidsontwerper George Dhauw maakte Marijn in oktober 2017 haar eerste Frascati productie, Nachtwerk. Ze leerden elkaar kennen tijdens hun opleiding, waar ze in verschillende samenstellingen onder andere de Elyzeesche velden en de Louteringsberg maakten, die eerder bij Frascati te zien waren. De Louteringsberg werd bekroond met de André Veltkamp Beurs en de AHK Eindwerkprijs 2017. De komende jaren zal Marijn Graven haar werk ontwikkelen bij PLAN Brabant en Frascati Producties.

Producties

• Naar Ikea (Frascati Producties, 2019)
• Trip to HEAL (Frascati Producties, ISSUES, 2019)
• LO LIE TAA (Het Zuidelijk Toneel / Festival Cement, 2019)
• Prospero e Miranda (Frascati Producties, 2018)
• Narziss I Hildegard I Goldmund (Het Zuidelijk Toneel / Festival Cement, 2018)
• Nachtwerk (Frascati Producties, 2017)
• de Louteringsberg (Academie voor Theater en Dans, 2017)
• de Elyzeesche velden, een gelukzalig oord (Het Zuidelijk Toneel / Festival Cement, 2017)

Pers

"Een voorstelling die een mooie balans vindt waarin de seksuele belevingswereld van een kind wel serieus genomen wordt, maar misbruik geenszins wordt verheerlijkt."

Theaterkrant over LO LIE TAA

"Het is vooral bewonderenswaardig dat de spelers vrijwel de hele voorstelling zittend tussen het publiek spelen wat gepaard gaat met prachtige regievondsten."

Scènes over de Elyzeesche velden