© Hermien Buyse

(DON'T) LOOK ME IN THE EYES

Ainhoa Hernández Escudero
vr 29 nov ’24 en za 30 nov ’24
Een dansvoorstelling geïnspireerd op de mythe van Medusa.
vr 29 nov ’24
en
za 30 nov ’24

(DON'T) LOOK ME IN THE EYES is geïnspireerd op het verhaal van de Griekse mythe van Medusa en de zussen Gorgon. 

In de dansvoorstelling zijn drie menselijke performers, twee robots en een avatar te zien. De relatie tussen mens en technologie wordt aangekaart, waarbij het doel is om stil te staan bij de representatie van vrouwen en queer personages in de verhalen van de westerse cultuur. 

(DON'T) LOOK ME IN THE EYES probeert de problemen die de mythe oproept om te zetten in een futuristische sci-fi-droom, waarbij een lijn wordt getrokken tussen verleden en toekomst om bepaalde problemen uit het heden waarin we leven te begrijpen en te confronteren. 

  • Duur: 60 min.
  • Language no problem

Credits

concept en regie Ainhoa Hernández Escudero performers Neda Ruzheva, Nina Pushkareva en Ainhoa Hernandez Escudero choreografie Ainhoa Hernandez Escudero met Laura Ramirez Ashbaugh, Neda Ruzheva, en Nina Pushkareva dramaturgie Marta Keil tekst met Ira Brand geluidsontwerp Fernanda Libman visuals Urticae kostuum Lucian Squid robot programmering Echo Wang en Hisham Bendriss lichtontwerp Irene Cantero productiebegeleiding Astrid Klein Haneveld begeleiding Carolina Bianchi coproductie met SPRING Festival, ICK, en Antic Teatre coproductie in residentie O Espaço do Tempo ondersteund door AFK, NORMA, Stimuleringsfonds Digitale Cultuur, de YAA prijs, Erik Impuls, New Adventures Residency, Vande Ende Foundation, ID Lab. met dank aan Isabel Escudero, Isabel Hernández, Suzy Blok, Gina Broeders, Isadora Tomasi, Ummi Renteria Wouters, Fleur De Schepper, Come Together #8, ID Lab, Veronica Visocka, Irene Brok, Lisa Reinheimer, Soyun Jang, House of Løstbois.

In de pers

"Ainhoa Hernández Escudero laat met haar indringende en repeterende choreografie voelen hoe veel vrouwen nooit bij het volgende level komen. Gedurfd, een beetje weird, maar uiteindelijk heel krachtig." Theaterkrant