Fringe: SOMA & SKELETON

Laila Claessen

ma 9 sep ’24 - wo 11 sep ’24

“Luister naar je lichaam als het fluistert, dan hoef je het niet te horen schreeuwen.”

ma 9 sep ’24

wo 11 sep ’24

ma 9 sep ’24

21:15

Frascati, Amsterdam

Frascati 3

Geweest
di 10 sep ’24

20:00

Frascati, Amsterdam

Frascati 3

Geweest
wo 11 sep ’24

18:30

Frascati, Amsterdam

Frascati 3

Geweest
wo 11 sep ’24

21:00

Frascati, Amsterdam

Frascati 3

Geweest

‘Communication is key’ voor een goede relatie, toch? Wat heeft het lichaam te zeggen wanneer je er echt naar luistert? Wat zit er opgeslagen in dit vleselijke archief? Tijd voor een openhartig gesprek!

In de multidisciplinaire voorstelling SOMA & SKELETON neemt Laila Claessen het publiek mee op een huwelijksreis ‘door het menselijk lichaam’. Eeuwenoude Ayurvedische kennis over lichaam en ziel krijgt een hedendaags podium. Avant-garde kostuumontwerp creëert nieuwe anatomische vormen en een decor van lichaamsgeluiden neemt je mee door alle vlezige, emotionele en spirituele lagen van het zelf. Een reis naar binnen op zoek naar het heilige altaar van radicale zelfliefde.

Zelfliefde... Lichaamspositiviteit... WTF & how? SOMA & SKELETON komt voort uit het verlangen verschuiving teweeg te brengen in hoe we ons lichaam waarnemen en waarderen. Een artistiek onderzoek, geworteld in haar eigen reis van zelfacceptatie en herstel. Een huwelijksgelofte aan haar lichaam: Will she say yes?

Podiumpas niet geldijg tijdens Fringe op vr 6 t/m wo 11 sep
Taal: Engels
Duur: 45 min.

Onderdeel van

Amsterdam Fringe Festival

Over Laila Claessen

Laila Claessen is theatermaker en opgeleid in Vedische wetenschappen. Haar werk beweegt zich tussen performance, film, locatietheater, zintuiglijke voedselervaringen en Vedische wetenschappen in.

Ze is veel bezig met de lichaam-zielcoëxistentie, en duikt graag in de tragiek van het menszijn. Haar voorstellingen zijn gehuld in een mix van zwarte humor, kinderlijke filosofie en metaforen die zichzelf in hele kromme bochten wringen op zoek naar betekenis. Een cute but creepy, ontwapenende mash-up. Ken je dat liedje Sweet but Psycho van Ava Max? Echt een kutlied, haar life anthem.

Met taal als basis creëert ze associatieve beelden. Visueel is haar werk hypergestileerd, maar wel low budget zelf in elkaar geknutseld. Ze houdt van contradicties en contrasten. Ze mixt het gebruik van zachte pipospots met neonled-verlichting en combineert minimalistische Feng Shui feelings met post-apocalyptische dystopie. Er zit ook altijd een zeker entertainmentgehalte en humor in. "Come over to the dark side, I have candy…"

Laila’s werk is toegankelijk voor een breed publiek: "Mijn zusje, die eigenlijk niet zoveel met theater heeft, is de belangrijkste graadmeter voor mijn werk; als zij geraakt wordt, ben ik onbevreesd voor elke recensent."