Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst

Pygmalion

David Roos
wo 18 sep ’24 - vr 20 sep ’24
Verlangen is een driehoek, zei schrijfster Anne Carson. Ik, de ander en ik zonder de ander. Elk verlangen is gemis. En mijn gemis ben ik.
wo 18 sep ’24
-
vr 20 sep ’24

De muzikale en talige soloperformance Pygmalion bevindt zich tussen liefde en lust, tussen kunst en porno, tussen ons en ons verlangen. 

Pygmalion gaat over onmogelijk verlangen. Om precies te zijn, een verlangen naar volmaaktheid dat diep zit ingebakken in de westerse cultuur en ons nog altijd achtervolgt. Ons geweten moet zuiver zijn, onze geliefden goddelijk, onze sixpacks van marmer. Vertrekkend vanuit de mythe van een beeldhouwer die smoorverliefd wordt op een standbeeld dat hij zelf gemaakt heeft, onderzoekt theatermaker David Roos zijn eigen verlangen naar volmaakte zuiverheid.

Tijdens zijn residentie bij Frascati in januari 2024 maakte David een aanzet voor Pygmalion, nu gaat de inmiddels uitgewerkte voorstelling in première. 

  • Gesproken taal: Nederlands
  • Première: donderdag 19 september

Credits

concept, tekst en spel David Roos dramaturgie Doris de Vries lichtontwerp Erasmus Mackenna geluidsontwerp Joris Takken begeleiding Vincent van den Berg schrijfcoaching Karolien De Bleser met dank aan KWP Kunstenwerkplaats, Frascati Producties, BAC ART LAB en Theaterbroedplaats De Sloot

Over David Roos

David Roos (Amsterdam, 2000) studeerde in 2022 als acteur af aan de Toneelacademie Maastricht. Sindsdien is hij gevestigd in Brussel en studeert hij filosofie. Met gezelschappen als Internationaal Theater Amsterdam, Ontroerend Goed en de Toneelmakerij speelde hij onder meer op het Festival d’Avignon en het Edinburgh Fringe. Daarnaast is hij lid van het Amsterdamse collectief Schwung en maakt hij solowerk. Voorstellingen van zijn hand stonden eerder op Jonge Harten, het Love At First Sight Festival en Wijsgerig Festival Drift. 

Zijn voorstellingen zijn talig en filosofisch. Puttend uit de literaire en artistieke canon verbindt en deconstrueert hij klassieke bronnen tot een persoonlijk en eigentijds verhaal. In een transparante stijl en meestal met zo min mogelijk techniek streeft hij naar een overstijgende theatrale ervaring. Thema’s die daarbij terugkeren zijn taal en betekenis, schijn en werkelijkheid, de Tweede Wereldoorlog en (groeps)identiteit. Altijd is hij op zoek naar een radicaal bevragen van de eigen zekerheid. 

De pers over David Roos

“Met de muziek van Beethoven als tegenspeler bevraagt Roos thema’s als schoonheid en seksualiteit in een overweldigende, dynamische en zeer muzikale lecture-performance waarin muziek en tekst compleet samenvallen.” Theaterkrant

© Sam van Hulst