Residentie: Onderzoekspresentatie Pygmalion (werktitel)

David Roos
vr 5 jan ’24 en za 6 jan ’24
“Met heel mijn hart hoop ik dat ik zuiver ben. Please, laat mij een engel zijn.”
vr 5 jan ’24
en
za 6 jan ’24

Vertrekkend vanuit de mythe van Pygmalion, waarin een beeldhouwer smoorverliefd wordt op een standbeeld, probeert David Roos grip te krijgen op zijn eigen verlangen naar absolute zuiverheid. Pygmalion (werktitel) is een muzikale en talige solo die zich bevindt tussen liefde en lust, tussen kunst en porno, tussen ons en ons verlangen. 

In Pygmalion (werktitel) onderzoekt David Roos een onmogelijk verlangen naar schoonheid dat diep ingebakken zit in de westerse cultuur en ons nog altijd achtervolgt. De grootsheid van een symfonie, het witte marmer van de klassieke beeldhouwkunst, de filters van een Tinderfoto: ze verhullen duistere verlangens. Kunnen wij onszelf kennen als we koste wat kost willen geloven dat onze ziel zuiver is?

Na een schrijfresidentie bij de Kunstenwerkplaats in Brussel, zet David zijn onderzoek voort bij Frascati. Dat mondt uit in een work in progress presentatie op 5 en 6 januari. In juli 2024 gaat Pygmalion (werktitel) in première.

Onderdeel van

Credits

concept, tekst en spel David Roos begeleiding Vincent van den Berg dramaturgisch advies Doris de Vries schrijfcoaching Karolien De Bleser met dank aan KWP Kunstenwerkplaats, Frascati Producties en BAC ART LAB

Over David Roos

David Roos (Amsterdam, 2000) studeerde in 2022 als acteur af aan de Toneelacademie Maastricht. Sindsdien woont hij in Brussel en studeert hij filosofie. Al voor zijn opleiding speelde hij bij Internationaal Theater Amsterdam, onder meer in regies van Simon Stone en Ivo van Hove. Later liep hij stage bij de Toneelschuur en werkte hij met Ontroerend Goed, waarmee hij speelde op het Edinburgh Fringe Festival. Met Tabor Idema vormde hij een makersduo dat beeldend-absurdistische voorstellingen maakte en speelde bij o.a. Frascati en Love At First Sight. Verder is hij lid van het Amsterdamse collectief Schwung en maakt hij solowerk. 

Zijn werk is talig en filosofisch. Puttend uit de literaire en artistieke canon verbindt en deconstrueert hij klassieke bronnen tot een persoonlijk en eigentijds verhaal. Zijn stijl is transparant, in de traditie van groepen als Maatschappij Discordia. Vanuit die transparantie probeert hij een transcenderende theatrale ervaring te creëren. Thema’s die daarbij terugkeren zijn taal en betekenis, schijn en werkelijkheid, de Holocaust en identiteit. Altijd is hij op zoek naar een radicaal bevragen van de eigen zekerheid.