© Franscoise Bolechowski

The Zone

Marijn Brussaard
wo 19 apr ’23 en do 20 apr ’23
Wat betekent echte natuur nog als we genoegen nemen met een simulatie?
wo 19 apr ’23
en
do 20 apr ’23

The Zone is een installatie en performance waarin het idee van een authentieke ervaring in natuur wordt onderzocht. Alles in deze ruimte in opzettelijk nep. De planten zijn plastic, het grind is van rubber en de vogelgeluiden van het internet hoor je door de speakers.

The Zone is een doorlopende performance en installatie. Je bent vrij om in en uit te lopen tijdens de gehele duur van de performance.

We associëren natuur automatisch met rust en authenticiteit. Het is niet voor niets dat we op vliegvelden vogelgeluiden horen als je in een massage stoel zit, en de ‘relaxation zones’ zijn altijd versierd met namaak-bomen en grastapijt. Hier is het idee van natuur al genoeg.

Maar wat betekent echte natuur nog als we genoegen nemen met een simulatie? En is het niet ironisch dat we zoeken naar iets oprechts in artificiële planten, in een wereld waar steeds minder natuur te vinden?

Te combineren met:
Commitment Phobe - Ira Brand /Frascati Producties, 21:00 in F2

 

Credits

concept Marijn Brussaard performance Milou van Duijnhoven, Niek Vanoosterweyck productie Lena Meijer techniek Manuel Botreur advies Nikola Knežević co-productie/residencies The Grey Space in the Middle, Zaal 3, Lente Kabinet, Workspacebrussels, Come Together/GREENHOUSE, Theater Artemis, De Sloot mogelijk gemaakt door AFK/Amsterdams Fonds voor de Kunsten

Over Marijn Brussaard

Multidisciplinair kunstenaar Marijn Brussaard (Nederland, 1993) werkt met performance, video-installatiekunst en elektronische muziek. Hij studeerde in 2014 af als performer en maker aan de Mime Opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Brussaard is conceptueel en muzikaal gedreven. Hij onderzoekt - en reflecteert op - het theatrale van hedendaagse fenomenen, zoals popcultuur and internet-esthetiek. Hij vindt dat de spanning en het drama vaak in de paradoxen en inconsistenties van deze onderwerpen liggen. Zijn stukken kunnen worden omschreven als vormexperimenten en zijn vaak poëtisch, humoristisch of absurd van aard. Het contrast tussen het echte en het synthetische of hyperreële is een terugkerend thema.