The Omen onderzoekt de maatschappelijke en spirituele betekenis van anorexia

Het Parool ging in gesprek met oud-Frascati maker Alexandra Broeder over haar nieuwe voorstelling The Omen, in samenwerking met Tijd van de Wolf. In de voorstelling onderzoekt Alexandra de maatschappelijke en spirituele betekenis van anorexia: ‘Wat zegt de eetstoornis als we ernaar luisteren?’ The Omen van Tijd van de Wolf/Alexandra Broeder is op 23, 24 en 25 november te zien in Frascati 2. 

“Mijn interesse in de psychiatrie ontstond tijdens Frascati’s programma De (on)vertelde stad, waarvoor theaterkunstenaars worden gekoppeld aan mensen wier verhalen vaak ongehoord blijven. Hierdoor kwam ik in contact met mensen in de psychiatrie.” 

“Ik ben fan van de Japanse schrijver Haruki Murakami. In zijn verhalen voelt het vaak alsof de personages in een stoornis verglijden. Beschrijft hij parallelle universums of de dissociatie van het menselijk lichaam? Dat is een mooi spanningsveld. Die werelden wilde ik samenbrengen. Pas nu begrijp ik waar mijn fascinatie vandaan komt. Er werd een laag in mij aangeraakt die ik eerder niet toeliet op werkvlak (Broeder heeft zelf ook psychische problemen gehad, waaronder een eetstoornis, red.) omdat ik het eerst wilde oplossen in mijn privéleven. Door de thematiek ruimte te geven ontstond er een groter verhaal.”

Op 24 november nagesprek met zorgethicus Heleen Wesselius

Na de voorstelling op vrijdag 24 november is er een nagesprek met zorgethicus Heleen Wesselius en de performers. In dit gesprek gaan ze dieper in op de vragen die in het manifest aangekaart worden. In haar thesis ‘De bestaanstrijd van het meisje met anorexia’ sprak Heleen Wesselius met meisjes met anorexia over hun behandeling. In deze verhalen hoorde zij fundamentele systeemkritiek terug en ze merkte tegelijkertijd dat deze geluiden maar moeilijk ingang vinden in de behandelpraktijk en de wetenschap. Deze thesis is een persoonlijk en professioneel onderzoek naar wat deze stemmen kunnen betekenen voor goede zorg.