Nog altijd storm, een lecture-performance

In Nog altijd storm (2010) keert Handke terug naar zijn geboortegrond Jaunsfeld in Slovenië. Elk hoofdstuk begint op dezelfde plek: een heide met op de achtergrond een appelboom. Maar elk bedrijf vindt plaats in een ander jaar in de familiegeschiedenis vanaf 1936. Daar (re)construeert Handke met zijn moeder, zijn tante, zijn drie ooms en zijn grootouders het verleden van hun geboortestreek. Een gewelddadig verleden, waarin steeds opnieuw een ander buurland het gebied annexeert. Door de gesprekken heen wordt de complexe vervlechting tussen heden en verleden voelbaar, in de taal, in de mens, in hun handelingen, in de gebruiksvoorwerpen, zelfs in de landschappen. 

In de lecture-performance verkennen Miek en Czeslaw een aantal associaties die Nog altijd storm oproept. Van bespiegelingen over de teelt van leifruit en de kunst van enten naar de filosofische afslagen naar de ‘Eenrichtingsstraat’ van Walter Benjamin en fragmenten uit het oeuvre van Handke.

Daarbij raken ze aan bredere, maatschappelijke vragen: hoe valt de (inter)passieve houding van de schrijver in zijn teksten te rijmen met zijn actieve rol in het politieke en publieke debat rond de oorlog in Joegoslavië? Wat zijn de effecten van een gespleten culturele achtergrond zoals bij Handke? Hoe moet je je daarin verplaatsen? Hoe onderscheidt je waarheid van droom? En hoe werkt het geheugen in dit soort processen? Zowel op persoonlijk als op maatschappelijk vlak: retoucheert het geheugen de ‘fouten’ uit het verleden? En welke rol speelt de taal daarin?