Pronk

Pronk in de pers / Reacties

‘Het is een geestig verteld en ontroerend verhaal waarin ze persoonlijke ervaringen en observaties afwisselt met een korte schets van de geschiedenis van de sociaaldemocratie in Nederland. […} Pronk is zowel een intiem portret van de politicus als van de afbrokkeling van het sociaaldemocratische gedachtengoed. Het is een soort theatercollege of een liefdevolle filosofische stand-up theatervoorstelling waar je even een vleugje hoop van krijgt.’ Margriet Prinssen voor het Haarlems Dagblad

‘Pronk van Anoek Nuyens, kwetsbaar en inspirerend als de sociaaldemocratie zelf.’ Ariejan Korteweg, Politiek verslaggever de Volkskrant.

‘Bijzondere voorstelling. Mooi te zien dat Jan Pronk met zijn idealen jongeren nog steeds kan inspireren.’ Ferry Mingelen, voormalig Parlementair journalist

‘Dat gevecht van blijven drijven in een zinkende wereld is heel poëtisch neergezet.’ Christiaan Fruneaux, Futuroloog Studio Monnik

‘De voorstelling gaf ons gespreksstof over nut en noodzaak van persoonlijke en politieke drijfveren.’ Michaël Nieuwenhuizen en Mirjam Sweijd, toeschouwers

‘Briljant. Dit zou ik graag nog een keer zien.’ Lot van Schaik, voormalig ambassadeur

‘Wars van glamour, een uur lang een intellectueel manifest, zonder je een moment te vervelen.’ Harry van Wijnen, voormalig redacteur Het Parool

‘Hoe te leven in verwarrende, gepolariseerde, bedreigende tijden? Het is een grootse vraag en in PRONK zoekt Anoek Nuyens op even humoristische als ontroerende wijze naar een groots antwoord, een groot verhaal. Haar gids is Jan Pronk, vertegenwoordiger van de uit de gratie geraakte sociaal-democratie en daarmee op z’n zachtst gezegd een unusual suspect, meer iemand van het verleden meer dan van de toekomst. Maar om te begrijpen waar we zijn moet je weten waar we vandaan komen, en hoop houdt zich op in de vreemdste plaatsen. De voorstelling is niet zozeer, of niet alleen, een portret van Jan Pronk; het is vooral een portret van een jonge vrouw op zoek naar hoop en houvast. In haar zoektocht maakt zij van Pronk hét symbool voor alles waar het deze tijd aan ontbreekt: een politiek van verbinding, wijsheid, en oog voor het grote geheel. Dat Pronk zelf niet echt op die symboliek zit te wachten hindert niet – een onwillige held is nog steeds een held tenslotte, en ook het uitblijven van een groots antwoord kan soms een antwoord zijn dat groot genoeg is. En dat is troostend – voor Nuyens, en voor haar publiek.’ Lynn Berger, Correspondent van De Correspondent