Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst

Everything must be interpreted as intensity

Frascati Producties /Francesca Lazzeri (Wild Vlees)
Nieuwe Frascati-maker zet de verhouding mens-dier binnen onze samenleving op scherp

In Everything must be interpreted as intensity zet Francesca Lazzeri de verhouding mens-dier binnen onze samenleving op scherp. Wat is ‘het dier’ in een wereld waarin alles tot object in dienst van de menselijke behoeftebevrediging is gemaakt? En wat zijn de consequenties van de huidige machtsverhoudingen, politieke en commerciële structuren voor andere dieren dan de mens? In deze beeldende en fysieke voorstelling bevraagt Lazzeri de legitimiteit van ons antropocentrische wereldbeeld op intuïtief niveau. Een performatieve ode aan macht, machteloosheid en overlevingsdrang, aan mens- en dier zijn en aan de essentiële onmogelijkheid om elkaar echt te begrijpen.

In de pers

"Lazzeri bevraagt de intensiteit waarmee mensen hun projecten in de wereld doorzetten ten koste van de rest van de schepping. Ze kiest voor drie sterke beelden op rij: het ongelijke gevecht van de viervoeter met de tweevoeter, het bouwen van een bloedbad en het ridiculiseren van overconsumptie. Nergens doet de voorstelling dramatisch, al heeft iedere scène een uitgesproken intensiteit." ★★★★ Theaterkrant

  • Duur: 60 min
  • Donderdag is er na de voorstelling een nagesprek met de acteurs en de regisseur.

Credits

concept & regie Francesca Lazzeri (Wild Vlees) spel Hidde Aans, Christina Flick, Dennis Tiecken scenografie Nikki Hock, Francesca Lazzeri geluidsontwerp Marijn Brussaard lichtontwerp Attila Nemeth decorbouw Paul Beuk begeleiding Loes van der Pligt met dank aan Tamar Blom, Job Rietvelt, Joost Segers, David Weber-Krebs. 

Over Francesca Lazzeri

Francesca Lazzeri (Italië, 1991) vormt samen met Tamar Blom, Job Rietvelt en Joost Segers het collectief Wild Vlees. De groep vertaalt een sociaal engagement radicaal naar het lichaam, waaruit fysieke en beeldende performances ontstaan. Francesca studeerde en werkte in Zwitserland, Oostenrijk, Ierland, Rusland en Italië. In 2016 rondde ze de Mimeopleiding Amsterdam (AHK) af met Being Singular Plural en When everything is human, the human is an entirely different thing (gecoproduceerd door Festival Boulevard i.s.m. Festival Cement). De laatste, die ze samen met Tamar Blom gemaakt heeft, werd genomineerd voor de BNG Nieuwe Theatermakersprijs. Daarna maakte het duo An Incomplete Life dat op Festival Cement in première ging. 

In haar werk onderzoekt Francesca Lazzeri antropologische, sociale en politieke aspecten van het menszijn. Ze vertaalt de essentie van haar bevindingen op het toneel in pure en minimale beelden, waarbij ze grote, universele thema’s als dood, seksualiteit en tijd verbindt aan een menselijke maat. Met precisie werkt zij haar (vaak filosofisch gegronde) ideeën uit tot de uiterste consequentie. Haar performances lijken eenvoudig van vorm, maar daar achter opent zich een wereld aan persoonlijke associaties en maatschappelijke, soms zelfs uitgesproken politieke connotaties.